Is Open Innovatie nieuwe innovatie?
innovatie heeft een 'tijd'context!
Waar gebeurd tijdens een gesprek van een jaar of wat geleden: de innovatie die ik besprak was niet zo belangrijk, het ging hier vandaag alleen om nieuwe innovatie. Nu mijn afstudeerscriptie onomkeerbaar de kant van open innovatie opgaat, moet ik deze term steeds vaker uitleggen. Is die term, of het begrip, ook nieuw?
Innovatie, vernieuwing zo u wilt, heeft geen eenduidige definitie. De associatie is meestal met ‘iets heel nieuws’, met technologie, met tastbaarheden (producten). Er zijn verschillende typen innovatie te onderscheiden (bv radicale en incrementele), verschillende fasen (bv ontdekking, exploitatie) en verschillende bronnen en resultaten. Mijn advies: kijk even rond en kies je definitie zelf uit. Open Innovatie kan worden gedefinieerd als ‘het doelbewust gebruik maken van de instroom en uitstroom van kennis om interne innovatie te versnellen, en de markten voor externe gebruik van de innovatie te vergroten’ (naar Chesbrough, 2006). In een publicatie van 2003 zijn deze woorden “open innovatie” voor het eerst zo gebruikt, dus: redelijk nieuw. Echter:
Geheel gesloten innovatie kan m.i. niet bestaan. Als een organisatie echt gesloten grenzen heeft, en er geen enkele kennisuitwisseling met de buitenwereld is, dan is innovatie zelf amper mogelijk. Hoe kan je vernieuwen, als je alleen in gesprek blijft met mensen binnen de organisatie, geen symposia kan bezoeken, geen publicaties kan lezen, niet het internet op kan.
Open Innovatie gaat volgens mij over doelbewust vernieuwing plannen (er is dus een vernieuwingsplan), de (poreuze) grenzen van de organisatie, samenwerking, intellectueel eigendom en toekenbaarheid, co-creatie. Duidelijk en vroeg aan de buitenwereld aangeven wat je nodig hebt en wat je voor anderen kunt betekenen. Mijn interesse gaat uit naar de mate van openheid en het slagen van innovatie. Altijd open zijn werkt niet en is ook niet verstandig.
Trackbacks and Pingbacks